Een prachtig verhaal over de onder de jeugd zeer populaire Leidse radiopiraat LDR.
Geschreven door Rob de Graaf.
Algemeen
LDR Radio was een zgn. “landpiraat”, een illegale radiozender, uitzendend voor de regio Leiden, waarvan ik onder de naam Rob de Graaf deel uitmaakte van het team.
Het station bestond met onderbrekingen vanaf eind 1980 tot april 1992, maar de meest intensieve periode lag toch in het begin van de tachtiger jaren, zo tussen december 1980 en juli 1984.
In die jaren had de zender het meeste succes.
Van 1984 tot 1988 waren er geen uitzendingen.
In april 1988 kwam met een uitgedund team nog een korte opleving van het station tot augustus 1988.
Daarna was LDR Radio alleen nog incidenteel te beluisteren; een aantal jaren zijn er nog Kerstuitzendingen verzorgd door het tweemansteam Kees Molen en Rob de Graaf.
In april 1992 werd tijdens een eenmansuitzending van Rob de Graaf (de Top 100 Aller Tijden) het station door de Radiocontroledienst uit de lucht gehaald….
Het ontstaan
De 27MC-bakkie-rage was eigenlijk de reden van het uiteindelijke ontstaan van LDR Radio.
Via het bakkie leerden nl de meeste teamleden elkaar kennen.
Willem Spaak (pseudoniem), Kees Molen (pseudoniem) en Rob de Graaf (pseudoniem) hadden alle drie naast de 27MC ook een zgn 3-meter-zender, een zender geschikt om muziek uit te zenden via de FM-band.
Kees Molen’s zender heette RadioAction, van Willem Spaak LDR Radio en die van mij Radio Veronica Regionaal.
Alle 3 zonden we onafhankelijk van elkaar muziekprogramma’s uit, meestal op zondagmiddag.
Als er iemand met technische problemen kampte werd de hulp van de ander ingeroepen dus echte concurrenten van elkaar waren we niet, ook al niet omdat door geen van allen reclame werd uitgezonden.
Toen de krokusvakantie van 1981 naderde (iedereen zat nog op school!) werd het idee geopperd om gezamenlijk “iets te doen”
En zo ontstond het plan om tijdens die vakantie iedere dag van ’s morgens 07.00 uur tot ’s avonds 12 uur uit te zenden onder de gezamenlijke naam VRR, Vrije Radio Regionaal.
De studio van Radio Veronica Regionaal werd hiervoor gebruikt, de zender was van LDR Radio en o.a.de mankracht kwam van RadioAction.
Van maandag tot en met vrijdag werd met heel veel succes uitgezonden.
Het succes kon worden afgemeten aan het grote aantal verzoekjes dat werd doorgebeld door de luisteraars naar een speciaal telefoonnummer.
Deze uitzendingen, die later in de Paasvakantie werd herhaald, zijn de geschiedenis ingegaan als de marathon-uitzendingen.
In de zomer van 1981 doekte ik Radio Veronica Regionaal op en trad ik toe tot het LDR-team.
Kees Molen en Peter van Dijk versterkten in de herfstvakantie eveneens het LDR-team en zo kwam het dat in de herfstvakantie de 1e marathon-uitzending onder de naam LDR Radio werd verzorgd.
Na de herfstvakantie ging LDR Radio door met uitzendingen op de dinsdagavond tussen 19.00 en 22.00 uur, op zaterdag tussen 10 en 17.00 uur en op zondag tussen 11.00 en 16.00 uur.
Rob de Graaf bezig met een liveprogramma tijdens de 1e marathon-uitzending in maart 1981.
Peter van Dijk tijdens de 1e VRR-marathon in maart 1981.
Zendantenne, gestationeerd op de zgn. “oerlocatie”, de foto is waarschijnlijk genomen in 1983.
De opbouw
In die periode was de studio gevestigd ten huize van Willem Spaak.
Kerst 1981 werd wederom gevierd met een marathon-uitzending waarin o.a. de Top 100 over 1981 werd uitgezonden.
Daarna werd het even stil op de 102.5 Mhz.omdat zowel Willem Spaak als Rob de Graaf werden opgeroepen voor de militaire dienst.
De overblijvers Kees Molen en Peter van Dijk wisten echter in februari 1982 de zender weer aan de praat te krijgen.
Vanaf dat moment begon het eigenlijk pas echt goed te lopen.
Willem Spaak en Rob de Graaf gingen al heel snel weer meedoen ondanks de diensttijd en in april 1982 werd tijdens de Paasvakantie wederom een marathonuitzending gehouden.
Hierin vond het LDR-debuut plaats van Koos Jojo die was overgekomen van de populaire Leidse zender Entertainer Radio.
In de zomer lagen de activiteiten altijd even stil vanwege de vakanties van de DJ’s.
De zomer van 1982 werd gebruikt om de studio, die sinds februari 1982 was gevestigd ten huize van Rob de Graaf, te restylen.
Na deze zomerstop brak de populairste periode uit het bestaan van LDR Radio aan, blijkt achteraf.
Het uitzetten van de zender na de 1e VRR-marathonuitzending.
Kees Molen tijdens de 1e VRR-marathonuitzending.
Voorjaar 1982:
Bij mooi weer verhuisden we de studio-apparatuur gewoon tijdens de live-uitzending naar de tuin !!
V.l.n.r.: “Madness”, “Noos”, Peter van Dijk, Kees Molen en Josje.
De disc-jockeys
Door de jaren heen deden volgende DJ’s programma bij LDR Radio:
Kees Molen
Willem Spaak
Steve Bannister
Peter van Dijk
Rob de Graaf
Frank Schouten
Big White
Billy The Kid
Josje
Koos Jojo
Jan Hofman
Piet Neut
Het succes
We konden deze populariteit meten aan de hand van de geschreven post die we binnenkregen, gemiddeld zo’n 2 brieven per week.
Aangezien men niet zo snel een brief schrijft naar een zender (men belt liever!) was dit een goede graadmeter.
De programma’s werden live verzorgd op zaterdag en zondag van 10.00 tot 17.00 uur.
Doordeweeks werd onderhoud gepleegd aan de apparatuur en de zender.
De zender werd technisch gezien verzorgd door Kees Molen.
Steeds probeerde hij een zo hoog mogelijk vermogen uit de zender te halen wat af en toe resulteerde in een asbak vol met opgeblazen MRF 238’s (een zendversterker-transistor).
Maar in de hoogtijdagen was de ontvangst van de zender in de regio Leiden best goed te noemen.
Op een autoradio viel de zender in het noorden pas bij het brugrestaurant over de A4 weg, in het oosten bij Bodegraven en in het westen was de ontvangst in Katwijk nog goed mogelijk.
We ontvingen post o.a. uit Boskoop en Zoetermeer.
Willem Spaak in de gerestylde studio (zomer 1983)
De inval
In maart 1983 was het ineens afgelopen met de pret.
Om kwart over 5 s’middags (dus net na de uitzendingen!) op zondag 4 maart deed de politie samen met het hoofd van de Radiocontroledienst, de heer van Empelen een inval in de LDR-studio.
Een DJ, Billy The Kid, vluchtte weg maar werd o.a. met behulp van politiehonden en getrokken pistolen(!) achterhaald en gearresteerd.
Ook Steve Bannister en Mr B., de vader van Rob de Graaf werden gearresteerd.
Zo goed als alle apparartuur als zaken als grammofoonplaten, bandjes en jingles werden in beslaggenomen.
Goede raad was duur!!
Maar besloten werd om door te gaan.
Helaas waren live-uitzendingen niet meer mogelijk dus werd er gezocht naar een goede locatie om de zender op te kunnen stellen, waar dan de vooraf opgenomen cassettebanden met de programma’s konden worden afgespeeld.
De nieuwe opnamestudio zou dan in de oude zendlocatie kunnen blijven.
Het viel niet mee om een goede locatie te vinden.
Uiteindelijk werd de zender geplaatst op een omgebouwde roeiboot (zie foto).
De boot voer ieder weekend uit naar een vaste aanlegplaats ergens in de polders van Zoeterwoude alwaar de antenne was bevestigd in een boom!
Voorwaar wat een avontuur.
Wekelijks bemanden in totaal 4 DJ’s de boot, want de cassettes moesten met de hand worden verwisseld!
Gewapend met vishengels (met visakte….het zou lullig zijn om gearresteerd te worden wegens vissen zonder akte op een zendschip!!) gingen Willem Spaak, Big White, Kees Molen en Peter van Dijk wekelijks “het schip in”!!
De Crimi 1 werd in mei 1983 feestelijk in gebruik genomen met de 1e uitzending na de inval.
In september 1983 werd uiteindelijk een zendlocatie aan het vaste land gevonden (ten huize van Willem Spaak)
Programma werden nog steeds wekelijks op zaterdag en zondag uitgezonden.
Doordeweeks werden ze in de opnamestudio (meestal ’s avonds) opgenomen.
Toen het zendschip werd verlaten werden de uitzendtijden zelfs nog ietsje uitgebreid met nonstop-muziek vooraf.
De populariteit werd echter niet meer zo groot als in het 2e halfjaar van 1982.
Toen de zomerstop van 1984 naderde kondigde Willem Spaak aan dat de zender niet meer bij hem thuis kon worden gestationeerd.
Er moest een nieuwe locatie worden gezocht.
Deze werd echter niet gevonden en dit was de reden dat op 1 juli 1984 de laatste uitzending de lucht in ging…..
De wereld zou 4 jaar niets van LDR Radio vernemen……
Willem Spaak aan boord van ons trotse zendschip de Crimi 1 !
De terugkeer
Pas in 1988 begon het weer te kriebelen bij Kees Molen en Rob de Graaf.
Aangezien zij beiden op zichzelf waren gaan wonen kon bij Rob de zender worden geplaatst en bij Kees Molen werd in zijn krappe berging een nieuwe opnamestudio gebouwd.
Als DJ’s deden mee Jan Hofman (die in de eerste LDR-periode Frank Schouten werd genoemd), Steve Bannister, Kees Molen en Rob de Graaf.
Vanwege de teamgrootte werd besloten alleen op zondag uit te zenden van 11.00 tot 17.00 uur. De frequentie was gewijzigd van 102.5 Mhz. naar 90.2 mhz.
Programma’s bestonden o.a. uit de Puinhoop-Show met Jan Hofman en Rob de Graaf, de Kees Molen Show en de OldTimer Club met Rob de Graaf.
In april 1988 begonnen de uitzendingen en duurden zonder onderbreking voor de zomer tot augustus 1988.
Rob de Graaf en Jan Hofman tijdens de Puinhoop-Show in de krappe studio. (zomer 1988)
Het einde
Wederom werden vanwege zendlocatie-problemen de uitzendingen beeindigd.
Al gauw rees het idee om een reunie-uitzending te organiseren met als achterliggende gedachte: terug naar het oude…
Het zou een live-uitzending worden vanaf de oorspronkelijke locatie en de oorspronkelijke studio.
Op 26 november 1988 s’morgens om 09.00 uur begonnen de uitzendingen en ’s avonds om 22.00 werd weer gestopt.
Het was een groot succes.
Alle (ex)-DJ’s waren aanwezig en deden allemaal een uurtje programma.
Het geheel dreigde nog bijna niet door te gaan omdat tijdens een test-uitzending de vorige dag de voeding van de zender in brand vloog.
Maar dankzij een reddingsactie van Willem Spaak en Kees Molen kon e.e.a. gelukkig toch nog doorgaan.
Na de reunie-uitzending werden door Kees Molen en Rob de Graaf incidenteel nog uitzendingen verzorgd.
Met Kerst 1989, 1990 en 1991 werden nog succesvol uitzendingen verzorgd, zelfs 24 op 24 uur.
Dit was mogelijk door de aanschaf van een zgn. cassettewisselaar waar 10 cassettes tegelijk in konden.
Programma’s werden voor die uitzendingen dus vantevoren opgenomen.
Rob de Graaf tijdens de reunie-uitzending.
Kees Molen tijdens de reunie-uitzending.
En toen was het afgelopen…..
Rob de Graaf wilde in april 1992 de Top 100 Aller Tijden eerder uitzenden dan dat Radio Veronica dat op Radio 3 zou doen.
Daarom had hij zijn (live!)uitzending gepland op een zondag in april.
Alle platen van de Top 100 had hij in huis, maar het duurde slechts tot nummer 76.
Toen werd er aangebeld en stond de Radiocontroledienst op de stoep.
Omdat Rob niet tegenwerkte werd slechts een klein gedeelte van de apparatuur in beslag genomen en uiteraard de zender.
Dit was de nekslag.
Er werd geen nieuwe zender meer aangeschaft en LDR Radio hield op te bestaan…..
Ter nagedachtenis aan deze unieke zender met zijn unieke geluid zijn deze pagina’s opgenomen op de site. Enjoy !!
De voeding en zender die werden gebruikt bij de reunie-uitzending De kap van de voeding is verwijderd om de schade na de brand te kunnen herstellen !!
Dit verhaal komt van de officiële LDR website.